Emotioneel afscheid van Verdi
Deze middag kreeg top springpaard en dekhengst Verdi TN van Maikel van der Vleuten, een emotioneel, mooi en zeer verdiend afscheid. Een eerbetoon aan een paard met een enorme staat van dienst.
Verdi werd geboren in 2002 bij Dennis Musterd uit zijn Landgraf I merrie Clarissa. Quidam de Revel tekende voor het vaderschap. Toendertijd zei Henk Nijhof Sr al dat dat weleens ‘een gouden combinatie kon worden’ en regelde hij direct de eerste koop op het veulen.
Maar toen Verdi op 9 mei 2002 geboren werd, kreeg Kees van den Oetelaar er net zo’n warm gevoel bij als Henk met als resultaat dat de heren het Quidam de Revel-veulentje samen kochten.
Verdi werd als driejarige goedgekeurd en kreeg gelijk al veel merries te dekken. Zowel in springrubrieken voor jonge paarden als op keuringen deden de nakomelingen van Verdi het direct in het begin al goed. Toen zijn oudste nakomelingen pas tien waren, sprongen er al meer dan tachtig op 1.40m-niveau en hoger. Dit alles leverde Verdi in 2018 het preferent schap en in 2019 de titel Paard van het Jaar op bij het KWPN. Verdi TN is vader van meer dan 150 internationale paarden, waarvan vele inmiddels op Grand Prix-niveau, zoals Bonjovi (Emanuel Andrade), Chaplin (Martin Fuchs), Comic (Luiz Francisco de Azevedo), Cuidam (Manuel Fernandez Saro), Davinci (Luis Plascencia), Dolocia (Christian Ahlmann), Ibelle Ask (Yuri Mansur), New York (Jack Towell),
Maar Verdi was niet alleen interessant als vaderpaard, ook als sportpaard waren er hoge verwachtingen. Zonder enig idee voor potentieel gevaar had Kees van den Oetelaar bedacht dat het wel mooi zou zijn als zijn stoere en speelse vierjarige dekhengst onder het zadel van de piepjonge Maikel van der Vleuten zou komen. Dus belde hij Eric van der Vleuten om te zeggen dat hij een goed paard voor zijn zoon te rijden had. Later heeft Kees wel eens toegegeven dat hij zich achteraf pas realiseerde dat het eigenlijk best een risico was; ‘dat kleine menneke van 17 op zo’n stoere vierjarige hengst’. Maar ook dat bleek een gouden combinatie. Verdi is tot op de dag van vandaag de koning op stal bij Van der Vleuten.
Vanaf het moment dat Verdi als jong paard op concours kwam, presteerde hij opvallend. Als vierjarige won hij de hengstencompetitie, een jaar later eindigde hij op het WK voor jonge springpaarden in Lanaken in de top-tien en weer een jaar later pakte hij het Nederlands Kampioenschap voor 7 jarigen én werd hij zevende op het WK in Lanaken. Als zevenjarige liep hij al zijn eerste 1.55m proef in Olympia-Londen waarin hij dubbel nul bleef. In januari 2010, als achtjarige, liep hij zijn eerste Grote Prijs, in Amsterdam.
Verdi is het droomvoorbeeld van een hengst die sport en fokkerij combineert, want of het nu de sport óf de fokkerij is; wat Verdi aanraakt, lijkt in goud te veranderen.
Met Maikel was Verdi jarenlang een steunpilaar van het Nederlandse springteam. In 2011 debuteerde een pas negenjarige Verdi op het EK in Madrid. Daarna volgde deelname aan twee Olympische Spelen, een WK en nog eens twee EK’s. Dat heeft tot nu toe nog geen enkel paard ter wereld -hengst, merrie of ruin- hem nagedaan, en dan hebben we het nog niet eens over de geleverde prestaties. Na olympisch teamzilver in 2012 in Londen volgden WK- en EK-teamgoud in 2014 en 2015. Als bonus was er in 2014 de winst in de finale van de FEI Nations Cup.
Tussendoor kwalificeerde Verdi zich vijf keer voor de wereldbekerfinale waarin hij vier keer in de top tien en één keer als elfde eindigde. Alsof het nog niet genoeg was, pakte Verdi ook hoofdprijzen in diverse vijfsterren Grote Prijzen en wereldbekerwedstrijden. Zo won hij met Maikel de Grote Prijzen van o.a. Salzburg, Lyon, Lummen, Madrid, Doha en Verona.
In 2018 was hij met ruim 1,4 miljoen euro zelfs het meest verdienende paard ter wereld. De teamwinst in de eerste Global Champions League Finale te Praag en zijn tweede plaats op de Spruce Meadows Masters in Calgary leverden daar een belangrijke bijdrage aan.
De erelijst van Verdi is gigantisch, maar nog indrukwekkender is het constant hoge niveau waarop hij is blijven presteren. Voor Team Nijhof was Verdi in 2010 de jongste hengst die op het allerhoogste niveau liep en in 2020 was hij hun oudste hengst op dat niveau. Een gouden hengst.
En nu dan dit afscheid. Een afscheid van een hele grote die alles op zijn eigen, unieke manier gedaan heeft. “Verdi heeft zich altijd moeten bewijzen”, vertelde Maikel. “Eerst op de hengstenkeuring, toen in de hengstencompetities, toen in de grote sport. Maar hij deed het. Elke keer weer. He did it his way.”
Verdi werd geboren in 2002 bij Dennis Musterd uit zijn Landgraf I merrie Clarissa. Quidam de Revel tekende voor het vaderschap. Toendertijd zei Henk Nijhof Sr al dat dat weleens ‘een gouden combinatie kon worden’ en regelde hij direct de eerste koop op het veulen.
Maar toen Verdi op 9 mei 2002 geboren werd, kreeg Kees van den Oetelaar er net zo’n warm gevoel bij als Henk met als resultaat dat de heren het Quidam de Revel-veulentje samen kochten.
Verdi werd als driejarige goedgekeurd en kreeg gelijk al veel merries te dekken. Zowel in springrubrieken voor jonge paarden als op keuringen deden de nakomelingen van Verdi het direct in het begin al goed. Toen zijn oudste nakomelingen pas tien waren, sprongen er al meer dan tachtig op 1.40m-niveau en hoger. Dit alles leverde Verdi in 2018 het preferent schap en in 2019 de titel Paard van het Jaar op bij het KWPN. Verdi TN is vader van meer dan 150 internationale paarden, waarvan vele inmiddels op Grand Prix-niveau, zoals Bonjovi (Emanuel Andrade), Chaplin (Martin Fuchs), Comic (Luiz Francisco de Azevedo), Cuidam (Manuel Fernandez Saro), Davinci (Luis Plascencia), Dolocia (Christian Ahlmann), Ibelle Ask (Yuri Mansur), New York (Jack Towell),
Maar Verdi was niet alleen interessant als vaderpaard, ook als sportpaard waren er hoge verwachtingen. Zonder enig idee voor potentieel gevaar had Kees van den Oetelaar bedacht dat het wel mooi zou zijn als zijn stoere en speelse vierjarige dekhengst onder het zadel van de piepjonge Maikel van der Vleuten zou komen. Dus belde hij Eric van der Vleuten om te zeggen dat hij een goed paard voor zijn zoon te rijden had. Later heeft Kees wel eens toegegeven dat hij zich achteraf pas realiseerde dat het eigenlijk best een risico was; ‘dat kleine menneke van 17 op zo’n stoere vierjarige hengst’. Maar ook dat bleek een gouden combinatie. Verdi is tot op de dag van vandaag de koning op stal bij Van der Vleuten.
Vanaf het moment dat Verdi als jong paard op concours kwam, presteerde hij opvallend. Als vierjarige won hij de hengstencompetitie, een jaar later eindigde hij op het WK voor jonge springpaarden in Lanaken in de top-tien en weer een jaar later pakte hij het Nederlands Kampioenschap voor 7 jarigen én werd hij zevende op het WK in Lanaken. Als zevenjarige liep hij al zijn eerste 1.55m proef in Olympia-Londen waarin hij dubbel nul bleef. In januari 2010, als achtjarige, liep hij zijn eerste Grote Prijs, in Amsterdam.
Verdi is het droomvoorbeeld van een hengst die sport en fokkerij combineert, want of het nu de sport óf de fokkerij is; wat Verdi aanraakt, lijkt in goud te veranderen.
Met Maikel was Verdi jarenlang een steunpilaar van het Nederlandse springteam. In 2011 debuteerde een pas negenjarige Verdi op het EK in Madrid. Daarna volgde deelname aan twee Olympische Spelen, een WK en nog eens twee EK’s. Dat heeft tot nu toe nog geen enkel paard ter wereld -hengst, merrie of ruin- hem nagedaan, en dan hebben we het nog niet eens over de geleverde prestaties. Na olympisch teamzilver in 2012 in Londen volgden WK- en EK-teamgoud in 2014 en 2015. Als bonus was er in 2014 de winst in de finale van de FEI Nations Cup.
Tussendoor kwalificeerde Verdi zich vijf keer voor de wereldbekerfinale waarin hij vier keer in de top tien en één keer als elfde eindigde. Alsof het nog niet genoeg was, pakte Verdi ook hoofdprijzen in diverse vijfsterren Grote Prijzen en wereldbekerwedstrijden. Zo won hij met Maikel de Grote Prijzen van o.a. Salzburg, Lyon, Lummen, Madrid, Doha en Verona.
In 2018 was hij met ruim 1,4 miljoen euro zelfs het meest verdienende paard ter wereld. De teamwinst in de eerste Global Champions League Finale te Praag en zijn tweede plaats op de Spruce Meadows Masters in Calgary leverden daar een belangrijke bijdrage aan.
De erelijst van Verdi is gigantisch, maar nog indrukwekkender is het constant hoge niveau waarop hij is blijven presteren. Voor Team Nijhof was Verdi in 2010 de jongste hengst die op het allerhoogste niveau liep en in 2020 was hij hun oudste hengst op dat niveau. Een gouden hengst.
En nu dan dit afscheid. Een afscheid van een hele grote die alles op zijn eigen, unieke manier gedaan heeft. “Verdi heeft zich altijd moeten bewijzen”, vertelde Maikel. “Eerst op de hengstenkeuring, toen in de hengstencompetities, toen in de grote sport. Maar hij deed het. Elke keer weer. He did it his way.”