Oranjeruiters vormen supertrio in Wereldbeker Grand Prix
In de Grand Prix, het eerste onderdeel van de wereldbeker finale dressuur, waarvan de uitslag bepalend is voor de startvolgorde van de alles beslissende Kür op muziek op zaterdagmiddag, bleken de drie Nederlandse deelnemers een echt supertrio te vormen. Adelinde Cornelissen (Beilen) won met Jerich Parzival, voor Edward Gal (Harskamp) met de onverslaanbaar geachte Moorlands Totilas, terwijl Imke Schellekens-Bartels (Hooge Mierde) en Hunter Douglas Sunrise boven zichzelf uitstegen en derde werden.
Nederland was in het afgelopen indoor seizoen superieur in de wereldbeker kwalificaties. Zo overtuigend zelfs, dat alle kwalificaties gewonnen werden door Nederlandse ruiters en zo sterk dat negenvoudig wereldbeker winnares Anky van Grunsven (Erp) zich niet wist te plaatsen op de wedstrijd die zij met een gerust hart haar ‘thuiswedstrijd’ mag noemen. Dat de strijd zou gaan tussen Edward Gal met Moorlands Totilas en Adelinde Cornelissen met Jerich Parzival was van af het begin van de finale duidelijk. Dat Imke Schellekens blij mocht zijn met een plaats bij de eerste vijf leek ook helder als glas, maar de strijdlust die Imke in deze Grand Prix in de strijd gooide was indrukwekkend. Hunter Douglas Sunrise imponeerde in alle drie de gangen, maakte geen fouten en toonde een enorme harmonie in alle onderdelen, terwijl de aanleuning geen moment verstoord raakte. Deze combinatie maakte geen fouten maar miste net even de flitsende expressie van beide koplopers, daarom zat er niet meer in voor Imke als deze derde plaats, maar het optimale rendement wist zij in haar proef te bewerkstelligen.
Toen Edward Gal en Moorlands Totilas de ring binnenreden begonnen de harten sneller te kloppen. De gitzwarte Gribalidi-zoon beschikt over een bewegingsmechanisme dat ongekend is, alleen het kwam er op deze donderdagavond net niet uit. Er ontstond spanning, zodat steeds kleine foutjes werden gemaakt, waardoor het ritme, de kadans, de eenheid tussen Totilas en Gal die normaal kan betoveren ontbrak.
Adelinde Cornelissen is een sterke amazone in de ring en zij begon uiterst sterk met hoge scores, maar het was net alsof Jerich Parzival en zijn amazone het niet helemaal tot het einde vast wisten te houden. Gedurende de proef begon er steeds meer spanning te komen. Ook werd het achterwaarts gaan iets verstoord, net als de eerste pirouette door die opkomende spanning. Cornelissen won, maar de spanning wie zaterdag de jubileumeditie van de wereldbeker finale in Den Bosch winnend weet af te sluiten zal in ieder geval zowel Cornelissen als Gal in een spannende wurggreep blijven houden.
Nederland was in het afgelopen indoor seizoen superieur in de wereldbeker kwalificaties. Zo overtuigend zelfs, dat alle kwalificaties gewonnen werden door Nederlandse ruiters en zo sterk dat negenvoudig wereldbeker winnares Anky van Grunsven (Erp) zich niet wist te plaatsen op de wedstrijd die zij met een gerust hart haar ‘thuiswedstrijd’ mag noemen. Dat de strijd zou gaan tussen Edward Gal met Moorlands Totilas en Adelinde Cornelissen met Jerich Parzival was van af het begin van de finale duidelijk. Dat Imke Schellekens blij mocht zijn met een plaats bij de eerste vijf leek ook helder als glas, maar de strijdlust die Imke in deze Grand Prix in de strijd gooide was indrukwekkend. Hunter Douglas Sunrise imponeerde in alle drie de gangen, maakte geen fouten en toonde een enorme harmonie in alle onderdelen, terwijl de aanleuning geen moment verstoord raakte. Deze combinatie maakte geen fouten maar miste net even de flitsende expressie van beide koplopers, daarom zat er niet meer in voor Imke als deze derde plaats, maar het optimale rendement wist zij in haar proef te bewerkstelligen.
Toen Edward Gal en Moorlands Totilas de ring binnenreden begonnen de harten sneller te kloppen. De gitzwarte Gribalidi-zoon beschikt over een bewegingsmechanisme dat ongekend is, alleen het kwam er op deze donderdagavond net niet uit. Er ontstond spanning, zodat steeds kleine foutjes werden gemaakt, waardoor het ritme, de kadans, de eenheid tussen Totilas en Gal die normaal kan betoveren ontbrak.
Adelinde Cornelissen is een sterke amazone in de ring en zij begon uiterst sterk met hoge scores, maar het was net alsof Jerich Parzival en zijn amazone het niet helemaal tot het einde vast wisten te houden. Gedurende de proef begon er steeds meer spanning te komen. Ook werd het achterwaarts gaan iets verstoord, net als de eerste pirouette door die opkomende spanning. Cornelissen won, maar de spanning wie zaterdag de jubileumeditie van de wereldbeker finale in Den Bosch winnend weet af te sluiten zal in ieder geval zowel Cornelissen als Gal in een spannende wurggreep blijven houden.